TARNÓW
Widokówki
  

Wyciąg z dziejów Tarnowa - legenda i historia

Legenda opowiada, iż na stokach góry św. Marcina, w pogańskich jeszcze czasach, znajdowała się gontyna*, w której czczono bóstwo Peruna. Wśród starych drzew, w pniu wypróchniałego olbrzymiego dębu miał stać wyciosany z kamienia jego posąg. Posąg przetrwał na tym uroczysku aż do czasów Spycimira Leliwity. Gdy ów, polując w lasach porastających stoki góry, natrafił na te resztki pogaństwa, ślubował wybudować tu kościół. Rychło też śluby, za cudownym zrządzeniem losu, miały się spełnić. Fale Dunajca przyniosły do stóp góry drewniany kościółek. Spycimir uznał to za znak Boży, kościół pod wezwaniem św. Marcina stanął na miejscu pogańskiej gontyny, a rycerz Spycimir opodal niego kazał wybudować swój zamek, a następnie założył miasto. Zbocza góry porastały gęste krzewy tarniny, toteż i miasto zwało się Tarnów.
*gontyna - nazwa świątyni słowiańskiej [kącina, kontyna]

 

KALENDARIUM

X-XI w.

Na zboczach góry św. Marcina (na terenie dzisiejszej wsi Zawada) znajduje się jedno z największych w Polsce grodzisk wczesnośredniowiecznych, zajmujące pow. kilku hektarów. Wokół grodziska archeolodzy natrafili na ślady kilku osad z wczesnego średniowiecza. Gród przestał funkcjonować prawdopodobnie w latach 40-tych XI w., zostałby więc zniszczony podczas powstania ludowego skierowanego przeciw możnym i kościołowi za panowania Mieszka II i Kazimierza Odnowiciela.

1124 r. Pierwsza historyczna wzmianka o osadzie noszącej nazwę Tarnów w dokumencie legata Idziego, który wystawił go dla klasztoru benedyktynów w Tyńcu, potwierdzającym posiadłości tego klasztoru. Dokument ma mylną datację 1105 r. i nie zachował się w oryginale. Tarnów miała nadać klasztorowi w Tyńcu królowa Judyta, druga żona Władysława Hermana.
1327 r. Spycimir Leliwita, na drodze kupna i zamiany z Leonardem herbu Rawicz, został właścicielem całej wsi Tarnów Wielki (teren dzisiejszego miasta Tarnowa).
1330 r. (7 marca) Król Polski Władysław Łokietek wystawił w Krakowie przywilej pozwalający Spycimirowi Leliwicie założyć miasto na prawie niemieckim, na terenie jego wsi zwanej Tarnów Wielki. Mieszczanie tarnowscy mieli się posługiwać takimi prawami i zwyczajami jak w mieście Krakowie. W tym samym roku Spycimir ukończył budowę zamku na górze św. Marcina, którego ślady ruin zachowały się do dzisiaj.
1400 r. Biskup Krakowski Piotr Wysz dokonał podniesienia kościoła parafialnego pod wezwaniem Marii Panny do godności kolegiaty.
1445 r. Pierwsza wzmianka żródłowa o tarnowskim Żydzie (Kalef iudeus de Tarnow), który zajmował się handlem jedwabiem.
1448 r. Miasto Tarnów posiada mury obronne zbudowane poza wałem i fosą, biegnące dzisiejszymi ulicami: Wałową, Targową, Bernardyńską i Szeroką.
1467 r. W Tarnowie funkcjonuje wodociąg. Wodę do miasta sprowadzano drewnianymi bukowymi rurami z ujęcia w Krzyżu. Wodociągiem opiekował się "rurmagister" (rurmistrz). Miasto posiadało również kanalizację, którą konserwował "magister cannalium".
1468 r. Poza murami miasta od strony południowo-wschodniej został zbudowany klasztor i kościół OO Bernardynów.
1482-
1494 r.
Pożary i zaraza panujące w mieście doprowadziły do okresowego upadku miasta.
1536 r. W kolegiacie tarnowskiej powstają pomniki nagrobne Tarnowskich. Pomnik Barbary Tęczyńskiej, pierwszej żony hetmana Jana Tarnowskiego (1488-1561), został wyżeźbiony przez włoskiego mistrza Jana Marię z Padwy (Padovano).
1554-
1560 r.
Właściciel miasta Tarnowa, Hetman Wielki Koronny Jan Tarnowski, wydał instrukcje odnośnie sprawowania urzędów miejskich, obrony miasta, zachowania się mieszczan w czasie pożaru, organizacji rzemiosła.
1559 r. Hetman Jan Tarnowski uczynił fundację na rzecz szkoły tarnowskiej (Akademioli).
1561 r. (16 maj) Śmierć hetmana Jana Tarnowskiego. W Tarnowskiej kolegiacie został wybudowany w prezbiterium kościoła jeden z najpiękniejszych w Polsce pomników nagrobnych doby renesansu. Pomnik zaprojektował i wyrzeźbił Jan Maria Padovano, ukończony został w 1573 r.
1570 r. Tarnów przeszedł, na drodze małżeństwa córki hetmana Tarnowskiego Zofii z Konstantym Ostrogskim, w ręce książąt Ostrogskich. Za czasów księcia Ostrogskiego w Tarnowie osiedla się liczna kolonia Szkotów zajmujących się handlem. W kamienicy, noszącej dziś numer Rynek 20, funkcjonuje ariańska kaplica.
1588 r. Po śmierci księcia Konstantego Ostrogskiego miasto Tarnów wraz z okolicą (tzw. hrabstwo tarnowskie) dostaje sie w ręce kilku właścicieli, co nie sprzyja rozwojowi miasta.
1653 r. Kolejna zaraza w Tarnowie i okolicy. Zmarło w tym czasie ponad 2 tys. osób.
1655 r. (4 października) Szwedzi rabują miasto i nakładają na mieszczan wysokie okupy w wysokości 11 tys. zł p.
1662 r. Tarnów liczył 768 mieszkańców. W XVI w. zaś około 2 tys. mieszkańców. Zarazy, pożary i wojna ze Szwedami spowodowały wyludnienie miasta.
1723 r. Właścicielami Tarnowa stają się XX Sanguszkowie herbu Pogoń Litewska. Książę Paweł Karol Sanguszko, Marszałek Wielki Litewski, zaczyna porządkować sprawy miasta i dba o zabudowę pustych placów.
1767 r. W Tarnowie powstał pierwszy stały urząd pocztowy. "Pocztmagistrem" Jego Królewskiej Mości został mieszczanin Mateusz Morozowicz.
1772 r. (31 lipca) Do Tarnowa wkroczyły wojska austriackie pod wodzą gen. d`Altony. Ogłoszono publicznie manifest cesarzowej Marii Teresy o poddaniu kraju "pod protekcję cesarzowej". Tarnów znalazł się w tzw. Królestwie Galicji i Lodomerii.
Na 146 lat nastąpiła utrata niepodległości tej części Polski.
1782 r. Tarnów został siedzibą cyrkułu, jednostki administracyjnej w Galicji.
1785 r. Utworzenie biskupstwa w Tarnowie.
1787 r. Książę Hieronim Sanguszko zrzekł się swych praw dominialnych nad Tarnowem, miasto uwolniło się spod władzy dziedziców.
1794 r. (14 marca) W Tarnowie urodził się Józef Bem, późniejszy generał walczący o niepodległość Polski i Węgier.
1846 r. (18 lutego) Wybuch powstania krakowskiego i rabacji chłopskiej. Okolice Tarnowa stały się główną areną tych wydarzeń.
1852 r. Tarnów został połączony linią kolejową z Krakowem.
1863 r. (luty) Tarnowianie w Kompanii Strzelców Tarnowskich pod dowództwem kpt. Uhmy biorą udział w bitwie pod Miechowem. W Powstaniu Styczniowym wzięło udział ponad 600 ochotników z Tarnowa i okolicy.
1870 r. Tarnów liczy 21.779 mieszkańców i jest 3 miastem w Galicji po Lwowie i Krakowie.
1876 r. Tarnów został połączony linią kolejową z Nowym Sączem i Leluchowem
1878 r. W mieście Tarnowie wprowadzono oświetlenie gazowe.
1881 r. Ukazał się pierwszy numer tygodnika "Pogoń" (gazeta ta wydawana przez Józefa Pisza wychodziła do 1914 r.).
1888 r. W Tarnowie utworzone zostało pierwsze na ziemiach polskich Muzeum Diecezjalne, gromadzące zabytki sztuki sakralnej.
1910 r. Powstała w Tarnowie elektrownia miejska, wybudowany został gmach dworca kolejowego.
1911 r. W Tarnowie utworzono Związek Walki Czynnej i Związek Strzelecki.
1912 r. Powstały kluby sportowe: "Czerwoni", "Pogoń", "Samson".
1914 r. (sierpień) Z Tarnowa wyruszają na pole walki Polskie Drużyny Strzeleckie. Ogółem co piąty legionista pochodził z Tarnowa.
1914 r. 10 listopada wkraczają do Tarnowa wojska rosyjskie i pozostają do 6 maja 1915 r.
1914 r. 24/25 grudnia - bitwa pod Łowczówkiem.
1916 r. (styczeń) W Tarnowie odbył się Zjazd PSL "Piast", w którym uczestniczyli m.in.: Witos, Bojko, Długosz, Dubiel.
1918 r. Powstał Sokoli Klub Sportowy "Tarnovia" i drużyna piłkarska tego klubu.
1918 r. (30/31 października) Tarnów jako pierwsze miasto w Polsce uzyskał niepodległość.
1927 r. Rozpoczęta została budowa Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Mościcach.
1939 r. (28 sierpnia) Na dworcu kolejowym w Tarnowie o godz. 23.18 wybuchła bomba zegarowa pozostawiona w przechowalni bagażu przez dywersanta niemieckiego A. Guzę. Zginęło 20 osób, 35 zostało rannych. II wojna światowa zaczęła się w Tarnowie.
1940 r. (14 czerwca) Spod łaźni żydowskiej (mykwy) wyruszył pierwszy transport więźniów do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Tarnowscy więźniowie, w liczbie 728 osób, mieli najniższe numery obozowe.
1943 r. (2-3 września) Ostateczna zagłada tarnowskiego getta.
1945 r. (18 stycznia) Wyzwolenie Tarnowa spod hitlerowskiej okupacji przez wojska radzieckie.
1945 r. Na bazie istniejącego od 1927 r. Muzeum Miejskiego powstało Muzeum Ziemi Tarnowskiej.
1956 r. W okresie "polskiego października" powstały w Tarnowie Komitety Rewolucyjne. Pomoc Tarnowa dla Węgier (krew, żywność).
1957 r. W Tarnowie powstał Państwowy Teatr Ziemi Krakowskiej im. Ludwika Solskiego
1968 r. Manifestacja młodzieży tarnowskiej pod pomnikiem A. Mickiewicza na pl. Kazimierza Wielkiego w związku z wypadkami marcowymi.
1975 r. (1 czerwca) W ramach zmian w podziale administracyjnym kraju powstało województwo tarnowskie.
1987 r. Wizyta Ojca Świętego Jana Pawła II w Tarnowie
1991 r. Likwidacja jednostek wojskowych w Tarnowie
1998 r. (19 maja) Powołanie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie
1999 r. (1 stycznia) W wyniku zmian w podziale administracyjnym kraju utworzono powiat tarnowski przynależny do województwa małopolskiego

Żródło informacji:

http://www.primar-b.pl/informator/historia.html

Tarnów w necie:

Oficjalna strona Tarnowa

Powrót

Cwww.naszewypady.prv.pl