Ś lady pobytu człowieka na
terenie miasta, potwierdzone badaniami archeologicznymi, sięgają epoki
paleolitu. Miejscowa ludność utrzymywała kontakty handlowe z Rzymem, co
dokumentują znalezione tu rzymskie monety datowane na lata 700 p.n.e.
-1250 r. n.e. Co do początków miasta, nazywanego
początkowo Prądnik od nurtu wody, istnieją dwie wersje.
Według legendy
założycielami drewnianego zamku z Wieżą Pogańską byli
templariusze.
Fakt ten miał mieć miejsce ok. 1000 r., choć skądinąd
wiadomo, że zakon templariuszy powstał w 1118 r. Dokumenty historyczne
wskazują jednak na marszałka czeskiego Woka z Rosenberga, który w latach
1255-1259 założył w tej okolicy kilka wsi, a w obronnym zakolu rzeki
Prudnik - zamek gotycki, kontrolujący ruch na szlaku handlowym z Nysy do
Opawy. .Jego syn, Henryk około 1279 r. postarał się o lokację miasta na
prawie niemieckim.
Wówczas powstał szachownicowy układ ulic z ratuszem
i tzw. blokiem śródrynkowym, otoczony owalnym układem murów obronnych.
W roku 1331 pojawia się po raz pierwszy nazwa
Prudnik, powstała prawdopodobnie wskutek biurokratycznych
czechizmów.
Do roku 1337 miasto znajdowało w granicach Korony Czeskiej.
Potem panem Ziemi Prudnickiej był Bolko Niemodliński, a następnie do roku
1532 tj. do śmieci Jana Dobrego, Prudnik był w posiadaniu Piastów
Opolskich.
Po wygaśnięciu tej dynastii rządy na tym terenie objęli
Habsburgowie.
Już wtedy miasto było prężnym
ośrodkiem rzemieślniczym i handlowym. Znani byli zwłaszcza prudniccy
płóciennicy, eksportujący swoje wyroby do Holandii, a także garbarze.
Lata wojny
trzydziestoletniej ( 1618-1648) to dla Prudnika okres wielkich
zniszczeń.
W 1642
roku gród został zdobyty, splądrowany, a następnie spalony przez
Szwedów.
Wcześniej w 1625 roku tereny te nawiedziła epidemia dżumy,
która zdziesiątkowała miejscową ludność.
Były to dotkliwe ciosy dla
miasta, które na szczęście dość szybko odbudowano z pomocą cesarza
i
cechu śląskich rzeźników.
Później w wyniku
wojen śląskich pomiędzy Austrią i Prusami Prudnik znalazł się pod
panowaniem Prus.
Kolejne ogromne zniszczenia przyniosła tzw. wojna
ziemniaczana w 2 połowie XVIII w.
Wówczas w wyniku austriackiego
ostrzału kulami zapalającymi miasto
spłonęło.
Ponowny rozwój nastąpił z początkiem
XIX w. W 1828 roku Prudnik liczył około 4000 mieszkańców. W tym też
okresie powstały pierwsze fabryki wełny, lnu i jedwabiu, a także fabryka
adamaszku Fränkla. Wybudowano cegielnię, browar, młyny i fabrykę
octu.
W 1876 roku Prudnik połączono koleją z Nysą i Koźlem. Początek XX
wieku związany był z rozwojem południowej części miasta, gdzie powstała
ciekawa zabudowa willowa, wielorodzinna, a także łaźnia miejska, park,
budynek kasyna i koszary.
Ważnym wydarzeniem w
najnowszej historii Prudnika był plebiscyt górnośląski 1921 r., mający
zdecydować o przynależności państwowej tej ziemi.
Jak na całym Śląsku,
tak i tutaj zakończył się polską porażką.
W wyniku tego faktu do
wyzwolenia 1945 r. Prudnik znajdował się najpierw w obrębie Republiki
Weimarskiej, a później III Rzeszy.
Wyzwolenie
przyniosło nowe wyzwania. Rozpoczęło się organizowanie polskiej
administracji i życia gospodarczego.
Nastąpił okres odbudowy miasta,
powstały między innymi osiedla, budynki użyteczności publicznej oraz nowe
zakłady przemysłowe w północnej części miasta.