Wieś Gierałtowice
powstała przypuszczalnie w latach 1280-1290w rejonie
rozległego lasu "Boyków". Nazwa pochodzi prawdopodobnie od imienia
zasadźcy (organizatora wsi stojącego na czele osadników) Gerharda,
prawdopodobnie niemieckiego pochodzenia (spolszczenie niemieckiego Gerhard
to Gieralt).
Pierwsza wzmianka
historyczna pochodzi z 22 czerwca
1290 roku a druga z 24 czerwca 1294. Obydwie wymieniają sołtysa
Vitosława z Gierałtowic, prawdopodobnie pierwszego sołtysa. W początkach
XIV wieku Gierałtowice stają się
własnością rycerską. Pierwsi znani właściciele to Jan, Piotr i Marek
"trzej bracia z Gierałtowic" legitymujący się herbem Jastrzębiec.
Następnym właścicielem został Maciej Dobszyc a po roku 1532 nabył je Jan Gierałtowski. Ród Gierałtowskich
władał wsią do roku 1665, kiedy hrabina Joanna Prażmowa sprzedała je Janowi Skalowi a ten w roku 1679 baronowi Jerzemu Welczkowi (Wilczkowi), który był również
właścicielem między innymi Zabrza,
Chudowa, [paniówki|Paniówek]],
Łabęd i Starych Gliwic. Po jego śmierci dobrami
zarządzała jego siostra Anna Zuzanna, która odsprzedała majątek
Jerzemu Franciszkowi von Holly. W roku 1697 jako właściciel wymieniany jest
Kasper von Szyk (Schick) z Leszczyn a następnie jego córka Barbara Katarzyna z mężem Henrykiem Wypleram. Byli oni również
posiadaczami Bekszy, obecnego
przysiółka Gierałtowic. W roku 1700
żona Kaspra von Szyk Cecylia podarowała kościołowi dużą parcelę, na której
stoi obecny kościół parafialny.
Po kolejnych
zmianach właścicieli w roku 1839
Gierałtowice nabył Józef von Poraj
Madejski. Madejscy wybudowali sobie w Gierałtowicach dworek zwany
później "pałacykiem Madejskich". Przeszedł on w roku 1853 w ręce jego córki i zięcia Karola von Raczek. W latach 1898-1904 Raczkowie wybudowali sobie w
Przyszowicach okazały zamek w stylu neobarokowym, w którym mieszkali.
Majątkiem w Gierałtowicach zarządzał administrator. Majątek po Karolu
odziedziczyli jego synowie Konrad i Franciszek. Konrad, który był
porucznikiem ułanów uległ wypadkowi podczas ćwiczeń szermierczych i zmarł
w roku 1888 w Berlinie. Po śmierci jego żony wszystkie
dobra przypadły Franciszkowi. W 1902 Franciszek von Raczek został rotmistrzem
a następnie majorem 13 Pułku
Ułanów. W latach 1895-1898 wybudował w Gierałtowicach mały
klasztor, który w wieczyste użytkowanie przekazał siostrom Służebniczkom
Najświętszej Marii Panny.
Zmarł w roku 1926 w Przyszowicach i tam został
pochowany. Pozostawił dwie córki, z których młodsza, niezamężna Dolores von Raczek mieszkała w
Gierałtowicach i zarządzała majątkiem do roku 1929, kiedy sprzedała go Spółce
Osadniczej "Ślązak" z Katowic. Po
I wojnie światowej, powstaniach śląskich i plebiscycie wsie Przyszowice i Gierałtowice włączone
zostały wraz z dobrami von Raczków do Polski. Po parcelacji majątku dworskiego
cały obszar Gierałtowic stał się własnością
mieszkańców.